رئیس جمهور در پاسخ به مجری گفت و گوی زنده تلویزیونی با لبخند پرسش معنا داری را مطرح کرد.
به گزارش خبرآنلاین، در گفت و گوی تلویزیونی سه شنبه شب شبکه اول، مرتضی حیدری از محمود احمدی نژاد پرسید سال ۸۴ قول دادید اسامی را که در جیبتان دارید اعلام کنید و حالا که یک سال مانده به پایان دولتتان نمی خواهید این افراد را معرفی کنید. رئیس جمهور در پاسخ پس از آنکه گفت «من یک سری از اسامی را دادم» با لبخندی معنادار افزود: از کجا می دانید که یک سال به آخر دولت مانده؟ دولت متعلق به ملت است.
در ادامه گزیده ای از اظهارات رئیس جمهور می آید:
ما ۵۳ میلیارد دلار صادرات داشتیم. یک التهاب کاذب درست شد. یک عده ارز گرفته اند و انبار کرده اند؛ البته تعداد اینها کم است ولی بالاخره اثر می گذارد. این امر هم به خاطر یک جنگ روانی سنگین و بعضی عملکردهای غلط است. نمی خواهم دولت را تطهیر کنم. بعضی همکاران من با این که به آنها گفته شده بود، اشتباه کردند. من بارها گفته بودم که اصلاح کنند ولی این کار را نکردند و بعد موقعی متوجه شدند که ما یک مقدار ضربه خوردیم.
این [رسیدن قیمت دلار به مرز ۳ هزار تومان]، همان جنگ روانی است. البته فروش نفت الان با مشکلاتی روبه رو است ولی ما داریم تدبیر می کنیم. این طور نیست که یک عده دارند به مردم تحمیل می کنند. ما باید یک مقدار خریدها را کم کنیم. ما ۷۵ میلیون هستیم و بالاخره روزی ۲۵۰ گرم گندم مصرف می کنیم و اگر این ۲۵۰ یکدفعه به ۳۵۰ گرم برسد همه انبارها خالی می شود. ما همه باید کمک هم باشیم. این اتفاق ویژه ای نیست. البته دشمن هم با جنگ روانی و هم با بستن مسیرهای فروش نفت و بانک مرکزی، جنگ تمام عیار پنهانی درست کرده است ولی ما هم داریم کار می کنیم. ما می نشینیم تدبیر می کنیم که یک کشتی چگونه برود. اینها همه جنگ است. این خارج از تحمل ملت ایران نیست. ما یک کشور هستیم که بالاخره نفت و انرژی و ثروت داریم و دنیا هم نیاز دارد.
حجم فروش نفت ما در مقابل نیاز ارزی و اقتصاد ما بزرگ نیست. ما می توانیم به سرعت جایگزین کنیم. یکی از مشکلات، نیاز دولت به درآمدهای نفتی بوده است که ما به سرعت داریم این را مدیریت می کنیم و امسال در بودجه داریم سخت گیری می کنیم.
ما فعلا اصلاحیه بودجه نمی دهیم و از همان ظرفیت ها استفاده می کنیم. ما یک کاهش سنگین در بودجه های مصرفی آورده ایم. خیلی ها هم دلخور شده و فشار می آورند ولی باید تحمل کرد؛ زیرا بحث مصلحت و منافع ملت مطرح است و من فعلا این فکر را ندارم که اصلاحیه بودجه بدهیم. البته در برخی برنامه های اقتصادی ممکن است ما نیازمند اصلاحات باشیم.
بعضی چیزها ممکن است در کشور چند روزی کم شود که قبلا هم بوده است و بالاخره جایگزین می شود که این به خاطر وجود دشمن است اما در این طرف هم ملت است. ممکن است چند روزی یک کالا کم شود اما ده ها هزار قلم کالا در بازار است.
شوکی که پارسال وارد شد یک فشار داخلی هم وجود داشت و گفتند ای داد که کشاورزی از بین رفت و واردات کشاورزی زیاد شد. یعنی از ورود خوراک دام ممانعت کردند. ما ۴۰ سال است که خوراک دام وارد می کنیم. طراز صادرات کشاورزی ما مثبت است ولی بالاخره همه نیازها را که در داخل تولید نمی کنیم. یک سر و صدایی کردند و ۵ ۶ ماه تاخیر افتاد و حتی بعضی واردکنندگان اصلی گذاشتند رفتند به خاطر فشارهایی که به آنها وارد شد. احضاریه هایی هم صادر شد و دستگاه هایی وارد شدند. همه اینها اثر دارد. جو اقتصادی پارسال جو درستی نبود؛ آن هم به بهانه تخلفی که یک جا انجام شده است. ضمن این که به آن تخلف هم رسیدگی می شود که البته هنوز هم ما نفهمیده ایم چه شد. البته برای ما روشن است ولی بالاخره کو؟ این که دولت را مدام متهم کردند و جوسازی که علیه فعالان اقتصادی شد صدبرابر آن حادثه بود.
من در اردبیل هم گفتم که به هر تخلفی که شده در هر جا باید رسیدگی کرد. من اولین مدعی تخلفات بودم و الان هم هستم و گفته ام برخورد می کنم ولی بدتر از آن حادثه، تخریب فضای کسب و کار بود. مثلا در خوراک دام چهار نفر بودند که ۴۰ سال است دارند خوراک دام وارد می کنند. اینها راه و چاه کار را بلد بودند. ۱۰ درصد پول را می دادند، جنس را می آوردند و بعد ۹۰ درصد بقیه را می دادند. وقتی اینها را زدید یک آدم جدید رفت و آن طرف هم گفت باید ۱۰۰ درصد را بدهید.
هر کار خوبی که دولت شروع می کند آن را می کوبند. می گفتند که مهرماندگار بودجه ندارد، در حالی که من از همان اول اعلام کردم کل بودجه مهر ماندگار ۱۷۰ هزار میلیارد تومان است که ۶۰ هزار میلیارد تومان آن امسال و سال بعد هزینه خواهد شد. این سخنان را کامل نمی گویند و دائما می گویند که ۱۷۰ هزار میلیارد تومان بودجه وجود ندارد. دولت می تواند آن دسته از اموالی که متروکه مانده است را تبدیل به سد و آزادراه کند و ما اعلام کرده ایم که امسال بودجه های عمرانی دولت از این راه باید تامین شود. این کار بسیار بزرگ است و در کشور ماندگار خواهد بود. سخن ما این است که تمام دستگاه ها، املاک و اموالی دارند که استفاده نمی کنند، مانند یکی از وزارتخانه ها که دانشگاهی دارد که البته مردم آن را زیاد نمی شناسند اموال و امکانات این دانشگاه می تواند بسیاری از مشکلات بخش صنعت ما را حل کند و ما از آنها خواستیم که این امکانات را در اختیار بخش صنعت قرار دهند.
ما گفته ایم که امسال و سال بعد ۳۶ هزار میلیارد تومان اموال می فروشیم و با آن بودجه عمرانی تامین می کنیم، این کار یک افتخار برای دولت است، بانک ها اموال زیادی دارند که می توانند آنها را بفروشند و به صورت وام در اختیارفعالان اقتصادی قرار دهند. مهر ماندگار یکی از کارهای ماندگار دولت است، البته در عین حال باید بدانیم که برای دستگاه ها فروش اموال سخت است. به عنوان مثال همین صدا و سیما اموال بسیاری دارد که آقای ضرغامی می تواند آنها را بفروشد.
یکی دیگر از سیاست های ما این است که معوقات بانکی باید برگردد. بسیاری از صنایع ما که به بانک بدهکار هستند، املاک و اموال و سهامی دارند که با آن می توانند معوقات را پس بدهند، یا برخی از بانک ها از بانک مرکزی اضافه برداشت کردند، ما به آنها گفتیم اگر این پول ها برای صنعت هزینه شده است، دست شما را می بوسیم، اما اگر برای خرید و فروش ارز آنها را برداشت کرده اید، باید برگردانید.
مسابقه تورم و سود بانکی در سیستم بانکداری ما را در حلقه های بی انتها گرفتار می کند. سال گذشته چند روزی به آمریکای جنوبی رفتیم بازار ارز را به هم ریختند و گفتند که مشکل از سود بانکی است و باید بالا برود. فضا را طوری ایجاد کردند که اگر من قبول نمی کردم، مسئولیت همه اتفاقات به گردن من می افتاد. من پذیرفتم و سود بانکی افزایش یافت، اما پرسش اینجا است که آیا مشکل حل شد؟ به نظر من این شیوه مضر است. سود ثابت ربا است. حالا فردا نگویند که چرا چیزی که شورای نگهبان تایید کرده را ربا می گویم. بانک ها با استفاده از این روش ها درآمدهای خود را سه برابر می کنند و به نظر من این اشکال دارد.
البته رشد تورم کاهشی است و در حال بازگشتن به شرایط قبلی هستیم و البته به خاطر تورم بالا سود بانکی را بالا ببریم نیز کار اشتباهی است. سال گذشته وقتی توانستیم تورم را به ۱۲.۴ درصد برسانیم به بانک ها گفتیم که در مقابل سود بانکی را پایین بیاورند که نپذیرفتند. به نظر من اجماعی در فعالین حوزه پولی ایجاد شده است که نرخ سود بالا باشد، چرا که این شرایط به نفع آنها است.
باید سود بانکی تبدیل به مشارکت شود که مشارکت در سود و زیان است. چطور وقتی یک بانک به فردی که در یک صنعت سرمایه گذاری و ضرر کرده است، فشار می آورد و سود تسهیلات خود را طلب می کند، اگر ادعا می کند که مشارکت کرده به نظر من سود یک طرفه ربا است و باید این شیوه را اصلاح کنیم. من امیدوارم که این اصلاحات را شروع کنیم. جلسات شورای پول و اعتبار فعالانه برگزار می شود و در صدد حرکت برای اصلاح این روش ها هستیم و البته برخی بانک ها نیز این اشتباه را پذیرفته اند.
باید مشخص شود هرکس مسوول چه کاری است. مثلا خزانه ی دولت را که نمی شود، از سه نقطه برنامه ریزی کرد.
بعضی از مواقع این مرزها که مدیریت باید دست دولت باشد و دستگاه های نظارتی نیز نظارت خود را بکنند مخدوش می شود. این که مثلا بگویند تو مدیریت کن، ولی در مورد آن چیزی که دولت می خواهد اجرا کند، بیایند و به ما بگویند قدم به قدم چه کار کن این باعث مخدوش شدن مرزها می شود. مثل این است که مثلا بگوییم ۱۰ هزار تومان به شما می دهیم که با آن ناهار درست کنید، بعد بگویند که حدود ۲ کیلو گوشت بخر، ۳ کیلو سبزی بخر، ۴ کیلو فلان چیز را بخر. اینها که مجموعش می شود ۴۰ هزار تومان. پس مدیریت کجاست؟
مهم است که حد و مرزها مشخص شود
مدیریت عمومی باید دست دولت باشد. دستگاه های مختلف نظارتی باید کار خود را بکنند، ولی اگر دستگاه نظارتی بخواهد مثلا فرضا وارد کار اجرا شود، این مرزها مخدوش می شود. این که مثلا فلان قانون را به دولت یا بانک مرکزی می گویند، اجرا کن و از طرف دیگر به او بگویند که به چه روشی اجرا کن یا این که چرا با این روش اجرا نکردی این تداخل در کار است. دخالت در اجرا نباید باشد. دستگاه های نظارتی باید نظارت کنند که یک قانون اجرا می شود یا نه. باید این مرزبندی ها را مشخص کنیم، ادامه داد: مثلا در قانون برنامه نوشته شده که دولت باید این مقدار اشتغال ایجاد کند، ولی این که مثلا به دولت بگویند ۱۰ تا شغل این جا درست کن، ۱۵ تا شغل آن جا درست کن، چرا فلان جا آن قدر شغل درست کردی، اینها مرزها را مخدوش می کند.
روابط بین وزرا را دولت مشخص می کند. ۸۰ درصد کارهای کشور بین بخشی است. مثلا در یک کار حتما باید صنعت، نیرو و کشاورزی باشد و آنها باید تفاهم کنند. ایجاد این تفاهم کار دولت است و اگر جای دیگری بخواهد این کار را انجام دهد پس دولت باید چه کار کند؟ در مورد این مسائل در حال گفت وگو هستیم و داریم کارهایی را انجام می دهیم، تصریح کرد: باید اعتماد حاکم باشد و در مورد این مسائل در حال گفت وگو هستیم. نمی گویم این مسائل از روی عمد است. از روی دلسوزی است، ولی مهم است که حد و مرزها مشخص شود.
سال گذشته ۵۳ میلیارد دلار صادرات داشتیم که ۴۳ میلیارد دلار آن غیرنفتی بوده است. تولید چه موقع مشکلی نداشته است؟ تولید در کجای دنیا مشکل ندارد؟ وقتی تحریم و فشار است یک جاهایی خودش را نشان می دهد اما این بدین معنا نیست که همه چیز تعطیل شده است. صادرات ما نسبت به سال گذشته تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد کم شده است.
رئیس جمهور تنها کسی است که نماینده کل ملت است
قانون اساسی مهمترین سند ملی است. قانون اساسی الان برای ما ملاک عمل است و حقوق همه ملت و روابط دولت با ملت است و حتی روابط ما با دنیا و جهت گیری های سیاسی، اقتصادی ما را مشخص می کند و لذا باید به طور دقیق اجرا شود. سال اول تصور من این بود که به تشکیل این هیات نیازی نیست ولی بعد دیدیم، خیر. دیدیم برخی افراد هستند که مسئولیت دارند ولی حتی یکبار قانون اساسی را نخوانده اند. همه ملت باید قانون اساسی را بلد باشد.
رئیس جمهور تنها کسی است که نماینده کل ملت است. نمایندگان مجلس و شوراها محترم هستند اما رئیس جمهور نماد تصمیم ملت است و این اختیار به او داده شده است که اگر چیزی خلاف مصلحت مردم است امضا نکند. چقدر سر و صدا کردند و حتی در قوه قضاییه پرونده درست کردند، در صورتی که من گفتم کار خلاف قانون اساسی انجام نمی دهم. من نامه های متعددی به هیات حل اختلاف نوشته ام و استدلال کردم که فلان تصمیم خلاف قانون اساسی است. این حق ملت است که به رئیس جمهور داده شده است. ضمن اینکه اینها اختلاف به معنای درگیری نیست بلکه برای رسیدن به تفاهم و اجرای قانون است.
گزارش : خبر آنلاین (www.khabaronline.ir)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر